Co to właściwie jest inteligencja emocjonalna? W czym się przejawia?
W oparciu o wyniki badań dwóch psychologów- Petera Saloveya i Johna D. Meyera, Daniel Goleman wyodrębnił pięć etapów rozwoju inteligencji emocjonalnej.
Pięć etapów rozwoju inteligencji emocjonalnej:
- Podstawowym warunkiem jest rozpoznanie własnych emocji. Wymagana jest tutaj szczerość wobec samego siebie i nieco ćwiczeń: jakie uczucia mnie poruszają? Jaki człowiek wywołuje u mnie poczucie znużenia, złości czy może strachu? Jak reaguję na krytykę? Jakie znaczenie ma dla mnie pochwała?
- Drugi krok polega na nauce właściwego podejścia swoich uczuć- odpowiedniego ich przeżywania i uzewnętrzniania: czy rozsądne jest głośne wyrażanie swojego gniewu w zespole? Jeśli uważasz, że nie: jak możesz go rozładować? W jaki sposób można rozwiązać dany konflikt? Oznaką inteligencji emocjonalnej może być też przerwanie drażniącej cię rozmowy i powrócenie do niej w czasie, kiedy zdystansujesz się wobec określonego problemu, a twoje uczucia uspokoją się.
- Kto zna swoje uczucia i potrafi się z nimi obchodzić , może pozwolić sobie na przemianę uczuć w czyny. Za wieloma troskami i obawami stoi pozytywna wola i siła, które możemy użyć do osiągania swoich sukcesów. Strachliwość może zostać zredukowana do rozsądnych rozmiarów i odtąd wykorzystywana jako atut- przewidywalność i ostrożność.
Równie ważna jest gotowość i wytrwałość w zmierzaniu do zaplanowanych celów. Ludzie zdolni do odnoszenia sukcesów, o wysokim współczynniku inteligencji emocjonalnej, potrafią przetrwać nawet długie okresy wytężonego wysiłku, aby ostatecznie doczekać się życiowego przełomu. Ta cecha osobowości nieustannie znajduje swoje zastosowanie- w przygotowaniach do egzaminów, inwestowaniu w związki międzyludzkie, wspinaniu się po szczeblach kariery lub realizowaniu planów przedsięwzięć. Ten kto nie potrafi czekać i chciałby mieć wszystko od razu, nie osiągnie w życiu wielkich sukcesów. W końcu, samo osiąganie celów również zalicza się do umiejętności cieszenia się sukcesem, inteligencji emocjonalnej.
- Nawiązywanie i kształtowanie relacji międzyludzkich- niezależnie czy prywatnych , czy zawodowych- wymaga zdolności odczuwania. Oznacza to umiejętność rozpoznawania uczuć ludzi- na podstawie ich głosu, mimiki, gestów i sposobów zachowania: czy wiem, co poczuje mój rozmówca, gdy zwrócę mu uwagę na popełnienie błędu? Czy potrafię postawić się w położeniu swojego szefa, który pracuje w napięciu z powodu naglących terminów i rosnących kosztów i dlatego reaguje rozdrażnieniem na wszelkie opóźnienia i zwłokę? Czy ważne są dla mnie uczucia moich kolegów?
- Inteligencja emocjonalna objawia się w końcu również indywidualnym podejściem do przeróżnych ludzi. Tak jak ludzie, z którymi pozostajemy we wzajemnych relacjach, różnią się od siebie osobowościami, tak również i ty powinieneś różnicować swoje zachowanie i reakcje w stosunku do nich. Nie oznacza to, że każdy znajomy musi stać się swoim bliskim przyjacielem, lecz że będziesz potrafił wyczuwać różne typy osobowości, i dzięki temu odkryjesz, jak możesz rozwiązywać konflikty i optymalnie współpracować w granicach swoich możliwości i rozsądku. Zdaj sobie następujące pytania: czy w relacjach z ludźmi, biorę pod uwagę wiedze na ich temat i własną ocenę postępowania? Czy aktywnie wykorzystuję soją zdolność odczuwania innych w celu usprawnienia współpracy z nimi i ułatwienia wzajemnych rozmów?
Podsumowując:
O ile inteligencja poznawcza dotyczy logicznego, werbalnego i abstrakcyjnego myślenia, o tyle inteligencja emocjonalna jest umiejętnością rozpoznawania własnych uczuć i nabierania do nich właściwego podejścia. Należy do niej również zdolność pozostawania w relacjach z innymi ludźmi, które pomaga nam intuicyjne wybierać właściwą drogę postepowania w celu umożliwiania dobrej współpracy, rozwiązywania konfliktów i nawiązywania nowych kontaktów.
Źródło: „30 minut z inteligencja emocjonalną” Jörg Wurzer