Tylko 20% sukcesu uwarunkowane jest naszym współczynnikiem IQ. Pozostałe 80% w znacznej mierze zależy od inteligencji emocjonalnej. Wielu ludzi z wykształceniem akademickim i wysoko rozwiniętymi zdolnościami analitycznymi pracuje później w prostych zawodach lub pełni funkcje przełożonych, którzy wykorzystują swój IQ tylko w niewielkim stopniu. Nie dzieje się to przypadkiem- sama inteligencja poznawcza nie wystarczy bowiem do osiągnięcia sukcesu w życiu zawodowym- co najmniej tak samo ważna jest inteligencja emocjonalna.
Wytrwałość- znak rozpoznawczy EQ
Przeważnie droga do sukcesu jest długa i trudna. Młodzi ludzie muszą inwestować w studia lub inny rodzaj kształcenia. Ci, którzy chcą położyć podwaliny pod swoje życie, sięgają po wysoko oprocentowane kredyty i czekają nawet do pięciu lat, zanim ich inwestycja zacznie przynosić spodziewane zyski. Na koncie gromadzą się za to godziny nadliczbowe i nieprzespane noce, a wynagrodzenie nie zawsze jest adekwatne do wysiłków i wyrzeczeń. Perspektywiczne inwestycje wymagają od człowieka i jego bliskich wytrwałości i uzbrojenia się w cierpliwość.
Niepowodzenia umacniają – znak rozpoznawcze EQ
Każdy człowiek podążający drogą do sukcesów, wie, że jest ona również wybrukowana porażkami. Plany rozbijają się o rzeczywistość, wykonana praca bywa krytykowana, niepowodzenia prowadzą do kłótni. Dlatego nastroje smutku, złość, przerywanie pracy, frustracja to zjawiska całkiem naturalne. Inteligencja emocjonalna objawia się właśnie tym, że potrafimy powrócić do porzuconego zadania, zacząć od nowa, a także wyciągnąć wnioski z doświadczenia, które przyniosło ze sobą nie powodzenia i wykorzystać tę wiedzę dla siebie. Krytyka- nawet jeśli z początku rani, lecz mino to ma swoje uzasadnienie- pomoże Ci powrócić i zmienić się w sposób pozytywny.
Wytyczanie własnych granic
Osiągnięcia i sukcesy powinny przynosić Ci radość, a nie zamieniać się w walkę. Szczerość wobec samego siebie oznacza również pytanie samego siebie:
– Jaką cenę gotowy jestem zapłacić za swój sukces?
– Jaką wartość ma dla mnie mój cel, co będzie dla mnie oznaczać jego nieosiągnięcie?
Są ludzie, którzy widzą w życiu dwa stanowiska: zwycięzcy albo przegranego. Psycholog Paul Watzlwaick nazwał taki pogląd „grą o sumie zerowej”: „Albo zwyciężam, albo przegrywam”. Taka walka połączona jest z wysokimi kosztami emocjonalnymi i może okazać się śmiertelna, zarówno dla zespołu, jak i dla każdego innego przedsięwzięcia. Jednak ten, kto postępuje zgodnie z zasadami inteligencji emocjonalnej, potrafi ocenić swoje priorytety i porzucić pierwotny cel, gdy zauważy, że cena jego zdobycia jest zbyt wysoka.
Kształtowanie relacji- znak rozpoznawczy EQ
Wysokie EQ, które zostało świadomie udoskonalone, umożliwia rozwiązywanie kontaktów i zdobywanie ludzkiego zaufania, aby dzięki udanej współpracy móc posuwać się naprzód w życiu zawodowym. Na dłuższą metę, człowiek inteligentny emocjonalnie odniesie w swoim życiu więcej sukcesów niż ten, kto pokłada nadzieje jedynie w inteligencji analityczno-poznawczej, pilnością nadrabia rozwój emocjonalny, gromadzi wiedzę i przelicza dane do projektów.
Umiejętność życia w grupie i współpraca z innymi przynoszą korzyści zarówno człowiekowi, jak i samemu przedsięwzięciu. Dlatego tak ważna jest zdolność odczuwania celów, motywacji, obaw i upodobań ludzi ze swojego otoczenia- kolegów, przyjaciół, klientów i przełożonych. Czyż moglibyśmy zaliczyć cechy osobowości tego kręgu ludzi, którymi otaczamy się na co dzień? Ostatecznie, jedna rada jest niezmienna: nieustannie ćwiczmy swoje zdolności oraz odpowiednio wcześnie rozpoznawajmy i rozwiązujmy konflikty.
Podsumowując:
Inteligencja emocjonalna (EQ) jest zdolnością rozumienia uczuć własnych i innych ludzi oraz nabierania do nich właściwego podejścia.
Rozsądek i uczucia są ze sobą połączone: rozsądek dostarcza argumentów, wniosków końcowych i analiz, zaś uczucia- motywacji, ostrożności, uwagi i wrażliwości.
Inteligencja emocjonalna jest dla naszego sukcesu co najmniej tak samo ważna jak IQ. Pozwala nam czerpać siłę z niepowodzeń, trenować swoja cierpliwość, rozwijać współpracę i relacje międzyludzkie oraz rozwiązywać konflikty.
Źródło: „30 minut z inteligencja emocjonalną” Jörg Wurzer