Zapraszamy do zapoznania się z czwartą częścią artykułu z serii „Osobowość i emocje a ich znaczenie w pracy zawodowej”.
Zgodność pomiędzy osobowością a wykonywanym zawodem.
Wiadomo, że ludzie mają różne osobowości. Są też różne rodzaje pracy. Zgodnie z logiką należałoby dopasować osobowości do odpowiednich zajęć. Najlepiej zbadana teorią zgodności zawodu z osobowością jest model sześciu typów osobowości. Według tego modelu zadowolenie z pracy i skłonność do zmiany zajęcia zależy od tego, w jakiej mierze osobowość jednostki jest zgodna z jej środowiskiem zawodowym. Wyróżniono sześć głównych typów osobowości, które przedstawia ramka poniżej.

Opracowano kwestionariusz preferencji zawodowych, w którym uwzględniono 160 zawodów. Ankietowani wskazują, które z tych zawodów im się podobają, a które nie, a ich odpowiedzi są wykorzystywane do tworzenia profilów osobowości. Badania prowadzone tą metodą potwierdzają słuszność stworzonego przez naukowców schematu w formie sześciokątnego diagramu:

Im bliżej siebie na tym diagramie znajdują się dwie dziedziny lub orientacje, tym bardziej są ze sobą zgodne. Sąsiednie kategorie wykazują znaczne podobieństwo, a te leżące po przeciwnych stronach mocno się różnią.
Jakie ma to znaczenie?
Teoria głosi, że największe zadowolenie z pracy i największą stabilność kadry osiąga się wtedy, gdy osobowość jest zgodna z wykonywanym zajęciem. Jednostki społeczne powinny wykonywać pracę na rzecz społeczeństwa, osoby konwencjonalne sprawdzają się w pracach konwencjonalnych, itp. Realista wykonujący zajęcia realistyczne znajduje się w odpowiedniejszej sytuacji, niż gdyby prowadził prace badawcze. Najmniej odpowiednia byłaby dla niego praca społeczna. Model ten opiera się na trzech podstawowych przesłankach: (1) pomiędzy jednostkami występują istotne różnice osobowości, (2) są różne rodzaje pracy zawodowej oraz (3) w środowisku zawodowym zgodnym z typem osobowości pracownicy są bardziej zadowoleni i rzadziej rezygnują z pracy niż wtedy, gdy zajęcie jest dla nich nieodpowiednie- a na tym chyba najbardziej zależy pracodawcom w dniu dzisiejszym, gdzie powoli zaczyna dominować rynek pracownika.
W następnym artykule (za tydzień) poruszymy tematykę emocji.
Źródło: „Zarządzanie Zasobami Ludzkimi”, H, Król, A. Ludwiczyński