Wysoki współczynnik IQ (ilorazu inteligencji) łączy się zazwyczaj z niezwykłymi osiągnięciami umysłowymi, takimi na przykład jak zdobycie wysokiego tytułu naukowego. Rzeczywiście, współczynnik IQ ma wiele wspólnego z sukcesami w szkole i na studiach. Od niego zależy również nasza umiejętność liczenia, konstruowania planów, przyjmowania wiedzy, łączenia ze sobą faktów i wiadomości. Człowieka inteligentnego można poznać po tym, że w wyniku jego działania powstaje coś zupełnie nowego albo że potrafi znaleźć rozwiązania problemów, których wcześniej nie potrafił rozwiązać.

IQ, czyli myślenie racjonalne

IQ dotyczy przede wszystkim naszej świadomości, sfery myśli- występuje na przykład wtedy, gdy handlarz zastanawia się  nad kalkulacją kosztów, ale również wtedy, gdy filozof pogrążony jest w rozważaniach na temat sensu ludzkiego życia. Naukowcy nazywają również tę zdolność „racjonalnością poznawczą”. Jest ona bardzo ściśle związana ze stanem naszej świadomości, której myśli łatwo potrafimy ujmować w słowa. Inteligencja poznawcza znajduje oczywiście swoje zastosowanie także w życiu codziennym- chociażby podczas cotygodniowych zakupów za określona kwotę, programowaniu tabletek arkusza kalkulacyjnego lub szukaniu najlepszej drogi wyjazdu z ciasnego miejsca parkingowego.

Jednoczesne słuchanie głosu rozsądku i uczuć?

Emocje przez długi czas uważane były za przeciwieństwo inteligencji. Tymczasem naukowcy doszli do zgoła odmiennego wniosku- istnieje inteligencja emocjonalna, która ręka w rękę idzie z inteligencją poznawczą. Zatem ostre przeciwstawianie sobie uczuć i racjonalnego myślenia okazuje się być poważnym błędem. Poza tym, emocje również mogą być racjonalne. Robert K. Cooper i Ayman Sawaf napisali w swojej książce ”EQ. Inteligencja emocjonalna dla managera”: „Inteligencja emocjonalna jest zdolnością odczuwania, rozumienia i używają siły i instynktu uczuć jako źródła ludzkiej energii, siły oddziaływania, informacji i łączności ze światem.” Wysoki współczynnik EQ oznacza również poważne traktowanie uczuć własnych i innych ludzi oraz próbę ich zrozumienia.

EQ, czyli umiejętne podejście do własnych uczuć

Wyrażanie swoich uczuć bez względu na własną sytuację nie ma zbyt wiele wspólnego z inteligencja emocjonalną- niezależnie od tego, czy chodzi o niepohamowany gniew, czy introwertyczną skłonność do odczuwania świata. Jest wręcz przeciwnie: Daniel Goleman pisze w swoim bestsellerze „Inteligencja emocjonalna”, że wysoki wskaźnik EQ oznacza co prawda poważne traktowanie swoich uczuć, lecz także umiejętność zachowania ich dla siebie. Człowiek jest w stanie kierować swoimi uczuciami i przejmować za nie odpowiedzialność.

Podsumowując:

Oznaką inteligencji emocjonalnej jest wysoka zdolność panowania nad samym sobą oraz intuicyjna umiejętność okazywania swoich uczuć i poddawania się ich wpływowi we właściwym czasie. Nie oznacza to wcale konieczności tłumienia, powstrzymywania czy ukrywania swojej impulsywności czy uczyć. Stan ten można porównać do rzeki, która pomimo wartkiego prądu nie spiętrza się ani nie występuje z brzegów, lecz trzyma się swojej drogi w korycie. Jeśli niespodziewanie pojawi się w niej zbyt dużo wody, rzeka próbuje ją pochłonąć i powrócić do stanu równowagi.

Źródło: „30 minut z inteligencja emocjonalną” Jörg Wurzer